همکاری بین حرفه ای: نگرش پرستاران و پزشکان بخش ‫های مراقبت ویژه اردبیل

زمینه و هدف: همکاری نامناسب بین پزشک و پرستار روی پیامدهای بیمار، رضایت شغلی پرستاران و هزینه‫های بیمارستانی تاثیر می‫گذارد. هدف اصلی این مطالعه، تعیین نگرش پزشکان و پرستاران نسبت به همکاری پزشک- پرستار در بخش‫های مراقبت ویژه اردبیل بود. روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که با مشارکت 126 پرستار و 61 پزشک شاغل در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی اردبیل در سال 96 انجام شد. انتخاب نمونه ها به روش سرشماری بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه نگرش پزشکان و پرستاران نسبت به همکاری جفرسون جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‫ها از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (تی تست و آنالیز واریانس یکطرفه) با استفاده از نرم افزار SPSS-21 استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره نگرش پرستاران و پزشکان بخش های ویژه اردبیل نسبت به همکاری به ترتیب 3/9±47/83 و 4/25±47/85 بود. بین دیدگاه پزشکان و پرستاران نسبت به همکاری، اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/97=p). مقایسه نمرات پزشکان و پرستاران در حیطه های چهارگانه، اختلاف معنی داری را در دو حیطه «مراقبت در برابر درمان» (0/025 =p) و «استقلال پرستاران» (0/008 =p) نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده نگرش مثبت پرستاران و پزشکان نسبت به همکاری بود. با این حال، در برخی از حیطه‫های همکاری، هنوز هم تفاوت‫هایی در نگرش پزشکان و پرستاران دیده می‫شود. با توجه به اهمیت همکاری پزشک- پرستار به خصوص در بخش‫های مراقبت ویژه، لازم است برنامه ریزی برای بهبود نگرش آنها نسبت به همکاری انجام شود.